Nieprawidłowe ciśnienie stanowi powód do obaw. Oprócz zmiany dotychczasowego stylu życia niezbędne jest rozpoczęcie farmakoterapii. Jak długo należy brać leki na nadciśnienie?
Co to jest nadciśnienie tętnicze? Przyczyny, objawy i rodzaje
Nietrudno domyślić się, że problem nadciśnienia tętniczego polega na przekroczeniu normatywnych wartości ciśnienia skurczowego i rozkurczowego. Specjaliści wyróżniają trzy formy nadciśnienia:
- Nadciśnienie tętnicze 1. stopnia (140-159/90-99);
- Nadciśnienie tętnicze 2. stopnia (160-179/100-109);
- Nadciśnienie tętnicze 3. stopnia (powyżej 180/110).
W przypadku przyczyn nadciśnienia ciężko wskazać jeden konkretny czynnik. Podłożem problemu jest najczęściej nieprawidłowy styl życia, co należy rozumieć przez nieprawidłowe odżywianie (m.in. duże spożycie soli i prostych tłuszczów), nadmierne picie alkoholu, palenie papierosów, niski poziom aktywności fizycznej, nadwagę czy otyłość. Nadciśnienie tętnicze niezwykle często może stanowić efekt długotrwałej farmakoterapii (np. częstego użycia leków przeciwbólowych), przesadnego stresu lub następstwo innych jednostek chorobowych (np. zaburzeń hormonalnych, chorób metabolicznych jak cukrzyca lub nieprawidłowej pracy nerek).
Nadciśnienie tętnicze powoduje występowanie charakterystycznego obrazu klinicznego pacjenta. Główne symptomy tego schorzenia to:
- obniżony nastrój;
- uderzenia gorąca;
- regularne bóle głowy;
- problemy ze snem i zasypianiem;
- odczuwanie bólu w klatce piersiowej;
- ataki duszności i uczucie ciężkiego oddechu;
- kiepska tolerancja wysiłku fizycznego m.in. szybsze odczuwanie zmęczenia.
Jak wygląda leczenie farmakologiczne nadciśnienia tętniczego?
Głównym aspektem leczenia nadciśnienia tętniczego jest zmiana dotychczasowego stylu życia, co należy rozumieć przez zrezygnowanie z alkoholu i papierosów, wdrożenie zdrowego odżywiania (np. dieta DASH) oraz zwiększenie poziomu aktywności fizycznej. Niemniej jednak leczenie farmakologiczne należy wprowadzić już w pierwszym stadium lekkiego nadciśnienia tętniczego (stopień 1.), nawet w przypadku braku potencjalnych czynników ryzyka.
Specjaliści rekomendują leki o właściwościach hipotensyjnych, które umożliwiają pacjentowi powolne przeciwdziałanie podwyższonym wartościom ciśnienia. Pierwszym terapeutycznym jest osiągnięcie w pomiarze wartości poniżej 140/80 mmHg – uzyskanie takiego wyniku pozwala specjalistom rozpocząć dalszą część terapii, która polega na unormowaniu stanu i zapobieganiu nawrotom problemu. Szybka realizacja tego pierwszego celu (np. w 3 miesiące od momentu postawienia diagnozy i rozpoczęcia leczenia) powoduje znaczne ograniczenie ryzyka występowania chorób sercowo naczyniowych.
Jak długo brać leki hipotensyjne?
Poprawa stanu pacjenta niekoniecznie oznacza całkowitą rezygnację z farmakoterapii. Wręcz przeciwnie – niejednokrotnie pacjenci po zaprzestaniu stosowania leków na nadciśnienie doznają nawrotu choroby, która może ulec znaczącej intensyfikacji. Osoby z nadciśnieniem podlegają stałemu monitorowaniu przez specjalistów, którzy w przypadku polepszenia i stabilizacji stanu mogą zaproponować zmianę leku lub obniżenie dawki.
Do całkowitego zaprzestania stosowania leków hipotensyjnych może dojść w przypadkach:
- osób młodych, u których nadciśnienie tętnicze stanowił następstwo sytuacji stresowej, a jej brak spowodował poprawę stanu;
- chorych z nadciśnieniem tętniczym 1. stopnia, które charakteryzuje niewielkie ryzyko chorób sercowo-naczyniowych oraz skrupulatnie i długotrwale realizowały założenia leczenia farmakologicznego.
Odstawienie leków powinny być stopniowe i powolne – zmniejszenie dawek lub liczby leków należy wykonywać ostrożnie, a pacjent powinien regularnie kontrolować wartość ciśnienia tętniczego.
Bibliografia:
- Tykarski A., et al. „Zasady postępowania w nadciśnieniu tętniczym-2019 rok.” Nadciśnienie Tętnicze w Praktyce 2019, 5(1): 1-86.
